Schuiven in Oslo

Beste Volgers ,

Wederom na een fijne nacht , ik slaap eigenlijk overal , verlaten we onze slaapplaats. We zijn direct aan de E 6 dus we kunnen de nodige kilometers afleggen , hopen we . Voor de middag geen probleem . Rond de middag even gaan shoppen in de Coop , we kennen onze klassiekers ondertussen . Na de broodnodige inkopen , je zou ervan verschieten hoeveel je drinkt en eet op vakantie . Maar dat terzijde . Verder op de E6 even lunchen op een fijne parking , het leven en reizen lachen ons toe . Maar rond 14u30 bereiken we Oslo . Tja !! Het word hier precies wat drukker zegt Kristinneke en we verlangen alweer naar het verlaten noorden . Drukker word nog drukker en ja hoor we stonden stil . Nu ik als doorwinterde Antwerpse filerijder ben wel iets gewoon . Maar dit heb ik nog niet dikwijls gezien . Tot zover het Scandinavische model . Wringen en wroeten , schuiven en schuifelen . De Noren zijn ook zeer boertig in hun rijstijl . Totaal zonder schaamte rammen ze U bijna omver . Voorrang verlenen ? Ho maar ! Ritsen ? Ho maar . We komen terecht in een gigantische file , iedereen wil op deze vrijdagavond naar huis . Ik maak mij niet echt druk maar toch begin ik zenuwachtig te worden , een stopplaats moet ik hebben begot . Op een gegeven ogenblik zie in op de autostrade een bordje camping . Ik zeg , wat denk je ?    Kristinneke is er niet zo zeker van , maar vertrouwd haar echtgenoot op zijn expertise in het camping zoeken , ik heb er een neus voor . Althans dat dacht in toch . We rijden door de drukke straten van Oslo en volgen braaf de bordjes . Er lopen hier wel vreemde figuren rond hè ? Ni erg , we blijven volgen . Het word echter alsmaar drukker en ik vraag mij af waar dan die rustige camping zal zijn ? Opeens zie in een bord staan , ik kon het amper lezen . Iets met een rock festival , en het zweet breekt mij uit . De klak van Pépé schuift bijna van zijne kop . En ja hoor daar stonden we dan aan de ingang van Tons Off Rock . Wij en nog 80.000 bezoekers ( naar verluidt). Allemaal kleurrijke Noorse figuren , trok een beetje op de stoet van De Vuil Janetten in Aalst . Enkel reden de Noorse versie op van die vervelende in de weg rijdende steps . De weg was ook afgesloten , dus keren maar . Ook hier van hoffelijkheid geen sprake dus hopen op het beste maar . Wij terug de berg af richting drukke E6 . Op de weg zagen we de camping nog liggen , nu vol met tentjes á la rock Werchter . Al goed dat we daar niet tussen zijn beland . Dus terug aanschuiven was de boodschap , 2u tijd verloren het gevolg . Eens terug op de E6 zegt die gps ik haar leukste Hollands accent ( de weg op E6 is versperrrd , we zoeken een andere weg ). Oh ja dat kan er ook nog bij Ollandse tr.t !! Zo moeten we op de E18 richting Stockholm, de klokt tikt , het buikje grolt , de voetjes beginnen pijn te doen van gas te geven en te remmen . En het humeur zakt . Als een proffesionele gamster begint Kristinneke op haar gsm naar slaapplaatsen te zoeken . De vingers vliegen over het schermpje. Al snel tovert ze uit haar toestel een camping , straf deze streek leek mij verlaten . Zo komen we uiteindelijk naar een hele tocht terecht op een soort boeren camping , maar rustig en een zicht onwaarschijnlijk. We ploffen ons neer en vanavond terug BBQ . Dat doen we graag 😊. Dit was dan mijn verjaardag . Ik heb ondertussen 55 redenen gevonden op niet meer naar Oslo te gaan . Wel voor de kleurrijke figuren , niet  voor het verkeer .

Uw jarige ( hiep hiep hoera ) reporter .Eric