Wildernisweg

Beste Volgers . 

We werden gisteren wakker door de striemende regen op onze slaapplaats in Berg . Vlug ontbijten en vluchten op weg naar de Wildernisweg die begint in Stromsund . Het blijft echt verdomd koud , ik spreek dan over Max 10 graden . Eens op de Wildernisweg overvalt ons de schoonheid van de natuur . We rijden hier echt helemaal alleen . Op de planning de Hallingsafallet , een unieke waterval . Om ze te bereiken een gravelweg van 30 km  . Ik dacht met mijn achtergrond als GS motorrijder geen probleem . Maar niets was minder waar . Daar rij je dan op een enorm smalle gravelweg met een bus van 7,5 m lang en 2,3 m breed  , goed geladen en omhoog en omlaag . Ik moet U niet vertellen dat ik er op den duur niet meer gerust in was je zit tenslotte ergens in de pampas waar je amper bereik hebt . Kristinneke met de bibber op haar lijf , ik met het zweet in mijn naad . Na een hele tijd , je moet tenslotte rechtdoor zijn we er geraakt . De waterval was wel de moeite , al een geluk . Maar om daar dan zo voor af te zien en deze risico’s te nemen , daar wil ik over discussiëren. Nu snel een slaapplaats zoeken in Gäddede . Weer over die gravelweg , nog eens 24 km hard labeur . Uiteindelijk bereikten we ons doel , een prachtige plaats aan een meer . Maar wind en koud , echt enorm. We spreken hier van 7 graden en een strakke noordenwind . We zijn niet meer buiten geweest enkel de obligate wandeling met Pepper , arm bazeke waaide bijna weg . We gingen op tijd in ons bed , vergezeld van de altijd aanwezige wind . Dit was een vreemde dag met hoogtepunten maar ook dieptepunten . Morgen gaan we alles eens rustig bekijken , we weten echt niet of we nog verder naar het noorden gaan reizen . Volgens de locals zou het enkele weken zeer slecht weer blijven , en met het gedacht dat we nog meer dan 1500 km naar het Noorden moeten beginnen we toch te twijfelen . Vakantie moet ontspanning en rust zijn , op dit moment is dit niet echt het geval . Word vervolgt . 

uw uitgezaaide en bevrozen reporter .